Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej schat,

Even een tussendoortje om je te laten weten dat ik op school ook aan je denk. Het is nu lunchpauze en ik moet je even laten weten dat je voor eeuwig veilig in mijn hart hebt zitten. Daar zit je veilig en kan jou niets meer gebeuren. Meisje wat mis ik je. Wat zou ik er wat voor over hebben om je ´s morgens lekker in je eigen bed te zien liggen slapen. Maar het mag niet meer zo zijn en dat doet zo zeer. Kusje en knuffels van je moedertje.

doeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeooeeoeoeooeg lieverd, rust zacht lieve Fietepiet.

Dag Zonnestraaltje,

Even een krabbel van mij, kwam vanmorgen zo met een stralend zonnetje wakker dat ik gelijk weer aan je moest denken.....dach jaaaaaaaaaa daar is Afira ook al weer.
Ik ben zo druk tegenwoordig met het uitzoeken van mooie herinneringen en foto's voor het boek dat ik er helemaal door in beslag wordt genomen.
Dat is niet erg hoor want ik doe het met zoveel liefde voor je en je weet het, het moet perfect zijn.
Vandaag kwam ik er achter dat je dit boek ook als mini-boek kan laten maken en dat vond ik eigenlijk ook wel erg mooi om dat alvast te doen voor je en dan later HET boek!!!
Het mini-boek is er dan ook niet voor iedereen he, dat begrijp jij het meest denk ik wel.
Dat gaat naar zéér byzondere mensen toe die ik een warm hart toedraag en van wie ik weet dat ze altijd in je hart zijn en blijven en je nooit vergeten....NOOIT!!!!!
Altijd die klootzak weer die alles verpest heeft......
DAAROM NOOITTTTTTTTTTTTTTTTTTT!!!!
Ook nu weer een meisje vermoordt net paar huizen verder als waar ze woonde, wat een wereld leven we toch.
Moet je je voorstellen hoe dat meisje zich gevoeld moet hebben en dan de ouders die geen benul hadden dat hun dochter een paar huizen verder zat in doodsangst.
Moeten we deze dader zeker ook vergeven??? Aan me nooit niet.
Noch politie-agent ook, dacht dat dat je beste vriend was maar het tegendeel blijkt maar weer heel anders te zijn.
Ik vertrouw geen mens meer en dat komt door de maatschappij waar we in leven, dat is een bitter pil.
Ik ga nog heel veel aan je denken meis, schrijven en je voor altijd in mijn hart dragen.
Dat is een belofte en daar kun je wél op vertrouwen.
Met heel mijn hart sluit in je voor altijd in mijn armen.
Liefs van Froukje

!!

Hay ukkepuk,

Zit nu op school, ga zo naar huis maar dacht: ik kan hier Afira ook wel even schrijven. Ga zo weer even naar je toe. Kijken hoe het met de bloemen is en even lekker bijkletsen. De kaars zal wel uitgebrand zijn. Papa moest vanmorgen naar de KNO arts om te kijken of hij doof wordt. Wij vinden nl. dat hij moeite heeft met horen. Bij de dokter kwam er wel iets uit en daarom werd hij doorgestuurd. Gisteren met Sem naar de dierenarts geweest. Hij heeft weer een spuit tegen de jeuk gekregen. Ook heeft de arts wat van zijn huid afgeschraapt om te kijken of hij daar iets aan kan zien onder de microscoop. Hij denkt toch aan een allergie, maar wat? dat weet hij ook niet. Sem krijgt weer anti biotica tegen de open plekken en andere pillen tegen de jeuk. Ook heeft hij speciale shampoo gekregen waar hij om de twee dagen mee gedoucht moet worden. Je ziet weer het hele ratteplan meegekregen. Het leek wel of Sem vanmorgen opgeknapt was, want hij keek helder uit zijn ogen, niet meer zo duf. Dat komt door de spuit dan is hij later altijd weer de oude ondeugende Sem. Jouw Sem. Wij denken zelf dat hij jou nog ontzettend mist, ja wie niet. Vannacht hoorden we op tv dat het vermiste meisje is vermoord door een buurman in Dortrecht. Wat hebben die ouders wel niet moeten doorstaan. Bijna een week lang was dit meisje weg en nu hebben ze haar gevonden in de tuin van de buurman. Weer een hele familie verwoest door een gek. En dan die onzekerheid dat ze haar eerst niet konden vinden, vreselijk om stapel van te worden. Ook dit meisje zal ontzettend gemist worden.
Vanavond weer met Joran naar Oktafria. Hij vindt het nu hartstikke leuk en gaat er ook voor. Vooral nu hij mee mag spelen in het grote orkest van KNA. Ariëlle is lid geworden van het KLM orkest. De dirigent heeft zijn fiat gegeven. Het gaat daar zo dat de dirigent moet vinden of je het niveau hebt om bij dit orkest te spelen. Volgende week heeft ze met nog een paar nieuwen een gesprek met de dirigent en de voorzitter. Ook dat hoort erbij. Zal mij benieuwen wat dat inhoud. O ja, Ariëlle is vanmorgen op de school in Wijdenes geweest. Een muziekmorgen, weet nog niet hoe het gegaan is maar dat vertel ik je nog wel. Hier komen eerst mijn smakkerds, dikke knuffels en kusjes weer. Voor iederéén wat.

Doeg mijn lieve ukkepuk, je bent altijd bij me in mijn gedachten en hart.

Heej schat,

Gisteravond heb ik je niet meer geschreven, want we kwamen nogal laat thuis van KNA. Daarom doe ik het nu. Joran kreeg gisteren bij KNA leuk nieuws te horen. Vanaf volgende week mag hij al meedoen met het grote orkest. Ze vinden dat hij dat aankan. Vind het voor hem fantastisch en is weer een stimulans om door te gaan. Hij vindt het vet cool. Wat zou dat mooi geweest zijn. Jij op de trompet, Ariëlle op hoorn en Joran op bariton. Jullie hadden een mooi trio kunnen vormen. Jullie waren natuurlijk al een prachtig trio, maar helaas is dit geëindigd doordat jij niet meer in ons midden bent. Gistermiddag zijn we weer naar Sneek geweest om te praten over het grafmonument en ik denk dat we er nu wel uit zijn. Ook wij mogen meehelpen om de steen af te maken, dit helpt in de verwerking. Want dit is eigenlijk het laatste wat we nog voor jou kunnen doen. Een blijvende herinnering aan jou. We hebben ons best gedaan er iets moois van te maken en ik denk dat ons dat gelukt is. Wat het is houd ik nog even geheim want we willen eerst de tekeningen zien. Vanmiddag gaan Ariëlle en ik weer naar Badhoevedorp. De KLM heeft ledenvergadering en Ariëlle wil daar heen, dus zal ik wel meemoeten want ze kan niet rijden. Haar enkel is nog niet je van het. Het ziet er nog dik uit en ze heeft er nog pijn aan. Lopen gaat ook niet jofel. Ik was er al bang voor, het kan nog wel tijden duren voordat het helemaal over is. Ook gaan we met Sem naar de dierenarts. Dit kan zo niet langer. Hij heeft zoveel jeuk en hij krabt zich kapot. Het zijn allemaal schilfers op zijn rug en kont. We kammen hem 2 keer per dag en dat vindt hij heerlijk. Ook voelt hij altijd heel warm aan en ligt het liefst te slapen en te snurken. Hij reageert ook traag. Zal mij benieuwen wat ze vanmiddag zeggen. Sem ligt nu stijf tegen me aan en wipt zo nu en dan de laptop omhoog. Je hoort van me hoe het is. Maar nu stuur ik je eerst mijn knuffels, kusjes en smakkerds. Geef beppe en oma en Aura maar een dikke kus en zeg dat we hen ook heel erg missen.

Doeg mijn lieve meisje, ik houd van je en mis je zo verschrikkelijk erg. XXX

lieverd, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je, ik mis je en love you, love you, love you, love you, love you, love, love, kusjes, kusjes, kusjes.

je broertje

Hay lieverd,

Heb je beloofd nog terug te komen om je te vertellen hoe het concert is geweest. Het was een prachtig concert van het KLM orkest. Ariëlle heeft het ontzettend naar haar zin bij dit orkest en je kunt zien dat ze haar accepteren en respecteren. Ze is de jongste van het orkest. We moesten wel lachen want er werd gezegd dat er mensen in het orkest spelen die bij de KLM werken of er op één of andere manier een link mee hebben. Nou Ariëlle heeft totaal geen link met de KLM. Maar er zijn nog wel een paar die dit ook niet hebben. Ze is nu officieel lid van dit orkest. Verder heb ik de afgelopen week nog bij de ledenvergadering van Ons Genoegen uit Wijdenes gezeten. Ariëlle zit daar nu in de muziekcommissie. Ze heeft ook wat trammelant met J. Hij weet niet wat hij wil. Hij wil dat Ariëlle zich aanpast aan hem en dat zij dan moet veranderen. Maar zo is het toch niet. Jij deed dat toch ook niet met Thijmen? Jij bleef jezelf en dat is toch ook de bedoeling? Als je metelkaar gaat zul je beiden wat water bij de wijn moeten doen. Ik weet dat ik daar met jou ook wel gesprekken over heb gehad. Vooral als Thijmen weer met zijn auto bezig was en jij daar ook was. Je vond het niet altijd even leuk dat hij dan zijn eigen gang ging en kwam dan ook vaak naar huis. Soms hadden jullie daar dan woorden om maar het kwam toch wel weer goed. Maar Thijmen kon ook een eigenheimer zijn waar jij je bij moest aanpassen. Maar zo zat jij niet in elkaar. Toen je verkering met hem kreeg was je nog geen 15. Je was een lekkere puber en je was druk bezig jezelf te ontdekken wie je was en wat je wilde, en je had Thijmen. Samen ontdekken wat liefde was. Toen je 17 was merkten we dat je verandert was. Je was op weg naar volwassenheid en je had je levenspad uitgestippeld. Je wilde zelfstandig worden en het eerste was dat je zelf een baantje op Texel had gevonden en wij vonden het goed. We gingen met je mee omdat we wilden weten waar je terecht kwam en het leek ons goed. Je had het er naar je zin. Tot die 13de juli, toen je terugfietste van je werk naar je caravan op het terrein van Stelios en Yvon. Volgens ons zat je vrolijk op de fiets en had je zin om naar de caravan te gaan, naar de andere werknemers van Paal 28 om samen plezier te maken. Maar het was je niet meer gegund, de bocht in de Krimweg werd je noodlottig. We waren je kwijt. Nooit meer Hoi mam, hoe is het. Nooit meer welterusten mam, nooit meer doei doei tot vanavond of tot morgen. Nooit meer kun je me even brengen of halen. Nooit meer. Alleen nog maar herinneringen, mooie herinneringen. En wat is onze wereld ingestort, ongelofelijk. Wat is dit erg om je bloedeigen kind te moeten missen door één zo'n iemand die niet met de drank om kon gaan. Lieverd hier komen nog meer knuffels en kussen en smakkerds voor jou. Pas je een beetje op ons en blijf je bij ons want we kunnen je niet missen. Eens komen we bij je en dan gaan we verder waar we gebleven zijn.

Doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve meid. DOEG DOEG.

Lieve Afira,

Zondag, 14 maart. Ben ik weer. Zet weer kaarsjes voor de komende week. Nee meisje ik vergeet je niet. Je zit in mijn gedachten en in mijn hart. Je hoort zo bij mijn leven dat ik denk dat dit altijd zo zal blijven. Ik wil je ook niet vergeten, want vanaf het moment dat ik je ken ben ik van je gaan houden en dit zal niet ophouden. Je was zo'n mooie meid en zo puur natuur, zo gewoon en toch zo je eigen zijn. Meisje wat had ik bewondering voor jou. Maar dat heb ik wel tig keren gezegd. Lieverd hier mijn respect voor jou en een dikke kus.

Rust zacht lieve Afira

Heej Lieverd,

Je zult wel denken dat mama niet meer schrijft, maar dat is niet zo hoor. Er zijn dingen gebeurd waar ik eerst over na moest denken en of ik jou deze wel zou schrijven. Dat doe ik nu niet maar een andere keer. Ik steek wel alle dagen kaarsjes voor je aan en ik kom zoveel mogelijk bij je graf in Opperdoes. Daar heb ik je ook al van alles verteld zodat je wel op de hoogte blijft. Ik zag ook dat je niet vergeten wordt en dat Froukje je nu ook regelmatig schrijft. Het is fijn om te weten dat er ook anderen naar jou schrijven. Vanavond zijn we naar het donateurs concert van Tavenu geweest. Twee jaar terug heb jij je laatste concert daar gespeeld en ik was er niet bij. Papa was met jou daarheen en ik was met Ariëlle naar Joure, want zij moest met Concordia Joure spelen in Sint Nicolaasga. We waren wel ongeveer tegelijk weer thuis. Ik weet ook dat ik die nacht weer naar het ziekenhuis ben gebracht doordat ik weer aardig wat klachten had. Toen ik op de brancard lag stonden jij en Ariëlle voor het dressoir bang te kijken. Jij zei toen nog tegen me van: kom nu maar weer van die brancard af want je hebt alweer aandacht genoeg gehad. Waarop de verpleegkundige zei: dat het wel menis was. In het ziekenhuis kwam ik metéén op de hartbewaking terecht. Ben toen 's maandags gecatheteriseerd en wat bleek de stents die er nog geen jaar inzaten waren alweer verstopt dus werd het weer een ritje Amsterdam AMC. Na die tijd gaat het goed. Heb zo nu en dan wel last maar dat is andere pijn. Hartzeer om jou, omdat ik jou zo mis. Vanavond ook weer. Ik zag je steeds weer zitten daar op het hoekje van de trompetten. Maar jij was het niet het was Carola. Maar ik denk ook dat je nu niet meer bij Tavenu had gezeten want je had al beslist dat je daar wilde stoppen omdat je het niet meer leuk vond. Wij bezoeken wel nog de concerten van hen omdat ze bij jouw afscheid ook ontzettend hebben ingezet en dat blijven we waarderen. Ook Joran moest vanavond weer acte de presance geven met Oktafria en dat ging lekker. Lieverd ik weet dat je het me niet kwalijk neemt dat ik een keertje niet schrijf. Het is niet mijn bedoeling want ik wil je eigenlijk zoveel mogelijk schrijven, ik wil je op de hoogte houden van wat hier gebeurd. Zo heb ik het gevoel dat je nog dicht bij me bent samen met beppe en oma. Het geeft me zo'n goed gevoel dit voor jou te kunnen doen, het geeft me rust. Heb vanavond ook nog met mensen gesproken over jou. Ze vonden ons zo'n sterk gezin. Ik dacht hij moest eens weten hoe ontwricht hier alles is en hoe goed we proberen te houden. Het is allemaal maar schijn want binnenin me schreeuwt alles om jou. En ik denk dat het bij papa en Ariëlle en Joran niet veel anders is, alleen zij laten het ook niet merken. Deze mensen wisten niet dat jij in Opperdoes begraven lag, maar ze vonden het wel erg mooi. Ze hebben last een hele poos bij je graf gestaan en hij vertelde dat hij ontzettend boos was op de dader die ons dit heeft aangedaan. We hebben even fijn met deze mensen gesproken. Dat doet je dan weer goed. Lieverd ik ga nu weer stoppen want het is bijna 1.00 uur. Morgen heeft Ariëlle weer een concert met het KLM orkest in Voorhout. Ja daar ben je ook wel geweest want Ome Arie heeft daar gewoond. Hij woonde daar immers vlak bij Edwin van der Sar. Vertel je vanavond wel hoe het is geweest. Hier komen de kussen, knuffels en smakkerds weer. Het zijn er nu wat meer omdat ik nog wat overhad van de afgelopen week. Jij deelt ze maar weer uit aan beppe en oma. En misschien is er nog een dikke knuffel voor Aura.

Lieverd we missen je, we missen je, we missen je, we missen je, WE MISSEN JE

Planten en Oogsten.

Ik plantte een zaadje diep in de grond,gaf het water zodat het kon kon groeien.
De warmte van de zon en het water van de regen, deden je goed.
Ik zag je opbloeien...en het liefst bouwde ik een muurtje om je heen.
Om je te beschermen tegen weersinvloeden want je was nog zo broos en teer.
Elke dag kwam ik even kijken en ik verzorgde je met liefde.
Elke dag een stukje meer.
En eindelijk zag ik waar ik zo naar verlangd had....een prachtige roos zo mooi van kleur.
Ik stond naar je te kijken en was zo blij.
En naast je stonden de anderen die ik geplant had op een rij.
Jij was de middelste maar iedereen had zijn plek.
Wat ik had geplant mocht niet meer weg.
Elk jaar werd je mooier , de rest groeide mee.
Zo teder, met die koppies ferm omhoog.
Maar op een dag zag ik wat anders en waar ik zo voor gevreesd had werd werkelijkheid,
Je lag daar geknakt op de grond, de aarde er omheen.
De anderen stonden er nu zo treurig bij want je plekje was opeens leeg.
Wat ik had gezaaid en ooit wilde oogsten heeft niet lang mogen duren.
Maar het plekje opvullen heb ik nooit gedaan.
En de anderen groeien wel door maar er is altijd een groot gat.
Zo zal je altijd de afdruk kunnen zien waar jij hebt gestaan.
Dst zal nooit worden vergeten.

Even kaarsjes van ons uit brabant.
Jullie zijn zo dicht bij ons... en toch zover weg
moeilijk hoor .

liefs ellian mama van Freek*