Tips over condoleren of herinneringen delen?
Foto's zoeken was niet moeilijk; op bijna elke foto die ik van vroeger heb staan we samen. Herinneringen zijn er ook genoeg:
Met Boef en Chance op de step door het park. Naar Werchter met z'n twee, veel te jong en volgens mij zonder toestemming. Naar Lowlands met Liz en Jacky. We hebben zelfs nog even een band gehad die we Vaginaal Kabaal noemde. Leren in het Vroezenpark en samen slagen voor de middelbare school....
Slaap zacht lieve Bieb,
Je zal altijd degene zijn met wie ik snow angels maakte - en dat is ook hoe ik me je zal herinneren.
Lieve Bibi,
Je kwam ons ophalen van de bus met de auto van jouw tante. Opgewekt, beetje druk, nieuwsgierig wat de week in Ierland jou zou brengen. Ierland was jouw tweede thuis vertelde je. Over jouw tante en familie daar en jouw studie en hoe je gehecht was geraakt ook aan het land. Aan het eind van de intensieve week samen wandelen, yoga en spelletjes doen gooide je bij de haard jouw verhaal voor iedereen open. Het was hartverscheurend eerlijk. Tot de dag van vandaag vroeg ik me af hoe ik je zou kunnen gaan helpen in Rotterdam. Dat hoeft nu niet meer. Ik ben verdrietig en hoop dat je het nu mooi hebt daarboven. Alle liefs Karin
Er zijn zoveel mooie herinneringen die ik wil delen maar de naam zegt het al ''Boobie''.
Nog maar heel kort na je landing op De Schuilplaats klikte het al meteen. Je had zoveel meegemaakt en te vertellen...
Je vertelde mij een keer tijdens een dienst, het verhaal over een jongetje uit Ierland die je naam niet kon uitspreken. ''Boobie'' in plaats van Bibi. Het hek was toen voor mij van de dam. Er ging geen gezamenlijke dienst voorbij , zonder één keer ''Boobie'' gezegd te hebben.
Zo zijn er nog zoveel mooie herinneringen die ik zal koesteren.....
De flessen Spa water (mint) die we naar binnen wisten te werken tijdens een dienst, je trommeltjes wortel of komkommer. Het moest allemaal gezond!! Ik zat je dan vaak aan te kijken en zei ook geregeld: '' Bieb, ik wil Redbull en iets wat echt lekker is!''
Kerstinkopen december 2014 voor 30 man, op één dag. Op een gegeven moment wisten we niet meer waar we alle tassen moesten laten. Snel een korte pauze ingelast bij Mc Donald's Zuidplein, met een tafel naast ons vol cadeautjes.
De bewonersvakantie oktober 2015, Centerparcs Port Zélande. Voorruit van ons vakantiehuisje aan diggelen door één van de jongens of het groepje dat bij overige vakantiegangers op het park aan het bedelen waren. Wat hebben we ons geschaamd. Je liep rood aan. 'S Avonds laat trokken we ons dan even terug in de sauna die we in ons huisje hadden. Even een momentje voor onszelf.
De dierendag op De Schuilplaats die jij georganiseerd had. Volle bak, hilarisch en zo tof met de verschillende dieren. Je wist dat ik al die slangen maar eng vond maar dat kon ik onze jongens natuurlijk niet laten merken. Ook ik moest een slang om mijn nek.
'Houdt mijn hand vast Shera, dan maak ik een foto', zei je. 'Nee, ik durf niet', bleef ik herhaaldelijk roepen. En ineens had ik de moed verzameld, de slang kwam om mijn nek en ik pakte je bij je hand. Je hebt pas losgelaten toen de slang weer van mijn nek gehaald werd.
Lieve lieve Bieb, bedankt dat ik je heb mogen kennen. Bedankt voor je aanwezigheid, eerlijkheid, je gezelligheid, gedrevenheid, je passie, er altijd voor een ander willen zijn, onze gesprekken, je creativiteit, warmte en puurheid. Je zit voor altijd in mijn hart.
Lieve familie & vrienden, veel sterkte toegewenst in deze moeilijke periode. Ik hoop dat het enigszins troost biedt om te zien hoe geliefd Bibi is. Ze heeft harten weten te raken.
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Herculano - Rotterdam
5 september 2017
Gisteren werden we opgeschrikt door het vreselijke bericht dat Bibi van Atten is overleden door zelfdoding. Ze was nog maar 27 jaar.
In juni van dit jaar maakten we (MIND) kennis met Bibi tijdens ons evenement Last Man Standing. Zij was een van de helden die op een paal in het Markermeer stond, om aandacht te vragen voor de lange wachtlijsten in de ggz. Ze schreef hier zelf over: ‘Aan de wachtlijsten moet echt iets gedaan worden. Dus 6 uur op een paal staan? JA!’ En ze deed het. Volhardend. Dansend en met een glimlach. Moedig.
Maar haar ziekte won het van dat prachtige, dansende meisje.
Lieve Bibi, je zette je zo hard in voor je medemens, voor jongeren met psychische problemen, om hen de weg te wijzen naar een betere wereld. Maar de wereld is soms oneerlijk. Jouw dood maakt akelig duidelijk hoeveel werk we nog te verzetten hebben. En dat blijven we doen, iedere dag. Voor jou.
‘The worst has happened’, staat er op de rouwkaart. Namens alle medewerkers van MIND wensen we de familie en naasten van Bibi ontzettend veel sterkte toe.
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Natasja - Amsterdam
5 september 2017
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.