Zo'n 14 jaar geleden via een mailtje waarin hij hockeyouders aanschreef om naar de informatieavond te komen voor vrijwilligerswerk voor de Jongste Jeugd.

Eind van die avond was ik commissielid Jongste Jeugd feestjes. Dit breidde zich uit naar Jongste Jeugd commissie en met het beheren van de ledenadministratie.
Hoe deed die man dit toch?

7 jaar heb ik mij ingezet met Jeroen die altijd achter je stond. Je nooit liet vallen en je volledig je gang liet gaan. Een grenzeloos vertrouwen had en altijd wijze raad had als je om hulp vroeg.

Ook na deze tijd langs de lijn, Jeroen had altijd oog voor mensen. Gaf je altijd een warm clubgevoel. Een clubman en verbinder in hart en nieren.

Dat hij zich naast Strawberries zoveel inzette voor andere zaken, had ik geen idee van. En ook dat kenmerkt voor mij Jeroen. Een man die stil genoot en niet pochte met wat hij allemaal neerzette.

Rust zacht Jeroen, het zag er naaruit dat je genoten hebt van dit leven.

Marja, de stralende en warme vrouw aan zijn zijde. Heel veel sterkte met dit vreselijk grote verlies.

Willemijn en Wouter, jullie vader is veel te vroeg heen gegaan. Wat had hij nog langer van jullie moeten genieten met alles wat de toekomst jullie nog gaat geven. Heel veel kracht toegewenst voor nu en alle momenten die komen gaan waar hij bij had moeten zijn.

Liefs, iefke

Jeroen,
Altijd zo energiek, opgewekt en aanwezig en opeens ben je er niet meer, het is niet te bevatten! We hebben jaren samengewerkt in IT waar ik altijd op je kon bouwen als contract manager. Je had een schat aan kennis en ervaring en was altijd messcherp in je analyse. Je zat graag op je praatstoel maar de resultaten waren er! Je zal enorm gemist worden, niet alleen om wat je voor het bedrijf betekende maar ook vooral als collega.
Ik wens Marja, de kinderen, familie en vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies.

Lieve allemaal,

Sinds ik afgelopen zaterdagochtend van Willemijn het verdrietige bericht kreeg dat Jeroen is overleden, komen en blijven de herinneringen aan Jeroen naar boven komen. Zoals de momenten vroeger op de Kermis tijdens de Santpoortse feestweek; ik mocht van mijn ouders altijd maar 2 attracties uitkiezen waar ik in mocht, terwijl Jeroen mij en Willemijn geld toeschoof en ons veel plezier wenste. En wat voor plezier hadden we! Of als Wil en ik Rollercoaster of de Sims wilde spelen op de computer, keek Jeroen niet om als we dit drie uur later nog steeds aan het doen waren. Van Jeroen mocht alles.

Twee jaar geleden mochten Jochem en ik een schuurmachine lenen van Jeroen. Die zou Jeroen meenemen naar Santpoort, maar eenmaal daar aangekomen was hij de schuurmachine vergeten. ‘Hier heb je de sleutels van ons huis, je weet de weg’! Of nog mooier; de keer dat Jochem Jeroen leerde kennen. Dat was ongeveer zeven jaar geleden op Haarlem Jazz. We waren Jeroen de hele tijd kwijt, en elke keer kwam hij weer tevoorschijn met een enorme glimlach en héél veel bier. Wat een mooie momenten! Het was altijd een feestje met Jeroen.

Lieve Jeroen, de allergrootste levensgenieter die ik ken. Wat een groot gemis voor jullie Marja, Wil & Kev, Wout en Rosalie. We denken veel aan jullie en wensen jullie heel veel sterkte ❤️

Liefs,
Nienke

Als recent kandidaat lid bij de Rotary heb ik Jeroen leren kennen als iemand die je een warm welkom heet en direct thuis laat voelen. Bij hem thuis aan de keukentafel ontstonden meteen mooie gesprekken. Over hoe trots hij was op het huwelijksaanzoek van zijn dochter bijvoorbeeld. Het bericht kwam als een schok en ik wens jullie veel sterkte samen.

Lieve Marja, Willemijn, Wouter en overige familie,

In de loop der jaren heb ben ik Jeroen op meerdere plekken tegen gekomen. Eerst bij Strawberries, waar mijn beide dochters hebben gehockeyd. In die jaren was Jeroen prominent aanwezig op de club en hij was voor iedereen altijd goed benaderbaar en nooit te beroerd om te helpen. Later heb ik Jeroen beter leren kennen bij Rotaryclub IJmond, waar we beiden lid van zijn. In deze jaren hebben we samen diverse projecten gedaan, met als laatste de ledenwerfactie, die heel succesvol is verlopen. Vooral dankzij de originele opzet hiervan, die Jeroen bedacht had.
De laatste jaren heb ik Jeroen steeds beter leren kennen en ben hem meer en meer als een vriend gaan beschouwen. Ik wens Marja, Willemijn, Wouter en overige familie en vrienden heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.

Ik ga je missen Jeroen,

Wytze

Lieve Marja, Willemijn, Wouter en familie,
Gecondoleerd met het overlijden van jullie Jeroen, echtgenoot en (schoon)vader. Wat een verdrietig nieuws, zo plotseling en onverwacht.
Wij hebben elkaar leren kennen via onze dochters, vanaf hun jonge jaren. We woonden toen vlakbij elkaar in Velserbroek. Mooie positieve herinneringen aan verjaardagen, feestjes en gezelligheid met elkaar.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe, in deze dagen en voor de toekomst, om dit verlies te verwerken.
Liefs, Corrie

Jaren geleden leerden we elkaar kennen bij Tata, Jeroen als contract manager en ik als inkoper. Samen onderhandelingen doen met leveranciers, waarbij we van tevoren afspraken hoe we de leverancier zouden aanpakken. Vaak besloten we dat Jeroen de ‘bad cop’ zou zijn en ik de ‘good cop’, deze keuze was logisch, Jeroen kon zich toch niet inhouden en ging er vol vuur en passie in. Alles voor Tata.

Zo kwamen we er ook achter dat we, naast goed samenwerken, een andere ‘hobby’ hadden; whisky en ander gedestilleerde drank. Ik introduceerde Jeroen bij ons whiskyclubje waar hij al snel onderdeel van uitmaakte. Vaak gingen we naar proeverijen, maar een van de hoogtepunten was wel de jeneverkroegtocht door Amsterdam georganiseerd door Jeroen.

Het kwam ook regelmatig voor dat, als we weer eens een gevecht hadden gevoerd met een leverancier, een van ons de ander een chatberichtje stuurde met: ‘Ben toe aan een borrel.’ De afspraak was dan snel gemaakt voor dezelfde avond en dan ik liep naar Jeroen of hij kwam bij mij een borrel halen. Het spontane borrelmoment zal ik zeker gaan missen.

Jeroen ging altijd met Wouter naar Formule1 wedstrijden toe, hij liet dan foto’s zien van de Grand Prix van Oostenrijk, Silverstone en zo meer. Via mijn vrouw had ik 3 paddock kaarten gekregen voor de vrijdag op Zandvoort, naast mijn zoon dacht ik meteen aan Jeroen om mee te nemen. Ik heb nog nooit zo’n grote glimlach op zijn gezicht gezien toen ik hem meevroeg. Dat was een hele leuke en fijne dag waar ik met veel genoegen aan terugdenk.

Ik kan nog vele herinneringen opschrijven, maar Jeroen en ik hadden een stopwoord met elkaar afgesproken, voor het geval een van ons maar bleef doorratelen, zoals ik nu aan het doen ben; ELMO (Enough Let’s Move On). Uiteraard heb ik deze afkorting vaker bij Jeroen moeten gebruiken dan hij bij mij.

Naast al deze fijne herinneringen was het ook fijn om met je samen te werken, je deelde je kennis graag en was nooit te beroerd om te helpen als dat nodig was.

Jeroen bedankt voor alles, ik ga je missen.

Marja, Wouter en Rosalie, Willemijn en Kevin heel veel sterkte de komende tijd.