Vorige week vrijdagavond om 22:00 uur een hoop sirenes in de buurt, en ik zie de brandweer nog voorbij rijden. Ik kijk even op 112, en lees wat er aan de hand is.
Zaterdag rond het middaguur kreeg ik een telefoontje dat het om jou ging die avond. Wat een klap was dat. Natuurlijk lees je dat wel vaker op 112, maar als het dan zo dichtbij komt, zit de schrik er wel goed in.
Na contact met jou Annemarie, vertelde je dat Koos hard aan het vechten was, en zo kan ik me Koos ook wel herinneren. Iemand die altijd bevlogen was, en er vol voor ging. Zeer betrokken bij de teams waar Naomi en Britt in speelden.
Die avond leek het even wat beter te gaan, maar helaas was er maandag minder leuk nieuws, want het ging niet echt beter, en op dinsdag bleek hij zelfs hard achteruit te gaan, en vervloog de hoop op herstel. De volgende dag hebben jullie als gezin afscheid genomen en overleed Koos ’s middags.
Wat een leegte zal hij achterlaten, zeker voor jou Annemarie, Naomi en Britt, maar ook voor Jorick en Roël en hun gezinnen.
Ik kan niet anders dan jullie heel veel sterkte wensen met het verwerken van dit enorme verlies en verdriet. Veel sterkte en kracht , en Koos, we zullen je missen.
Eric Groenendaal
