Zo kende ik je, als Slaapmeisje., via Fok. Uit het ‘als zwanger worden niet zo vanzelfsprekend is’ topic. Inmiddels was ik bevallen van onze dochter Myrthe, en jij zat nog middenin allerlei procedures om zwanger te worden. Op een dag kwam er iemand zingen bij mijn man, die piano speelt. En dat was jij Linda. Maar we wisten het niet van elkaar. Pas toen Myrthe wakker werd en even beneden mocht kijken, en jij haar herkende, realiseerden we ons dat we elkaar al jaren kenden! Hierna hebben we nog vele mooie momenten beleefd. Natuurlijk de zwangerschap en geboorte van Milo, jullie nieuwe huis, barbecues en tuinfeestjes. Ook via Roche kwamen we elkaar weer tegen. Toen je ziek werd, leefden we intens mee en toen ook nog Carl overleed dacht ik dat jij je portie ellende wel gehad had. Wat een bewondering had ik voor de manier waarop je hier allemaal mee omging. Ook Joris hebben we nog ontmoet en daarna is het een beetje verwaterd, maar via Facebook hebben we toch contact gehouden en op je boekpresentatie konden we elkaar nog even goed in de ogen kijken. Lief Slaapmeisje, slaap nu maar zacht, Jompels tot in de eeuwigheid 😘 Liefs an Ladybos.

Lieve Linda,

Via een forum leerde ik je kennen als een warm lief en spontane vrouw.
Een persoonlijkheid waar je soms stiekem jaloers op kon zijn, zoveel bewondering hoe jij in het leven bleef staan, zoveel moed,kracht, levenslust!
De lichtpuntjes en die pakte je met beide handen aan.
En je genoot en perste er alles uit!
Diep en diep respect heb ik voor je gekregen.
Je boeken heb ik gelezen met een lach en een traan, en zo zal ik jou naam blijven noemen, met een lach en een traan!
Lief slaapmeisje stoere linda rust zacht.

Joris&Milo heel veel sterkte met het verlies en het gemis en de leegte die jullie vriendin en mama achter laat...

Voor Joris en Milo, Joop en Reina,

Ik leerde Linda kennen bij de schrijversretraite in Ommen afgelopen oktober. We zaten vier dagen lang naast elkaar in een hoekje van het leslokaal. Al vanaf de allereerste minuut was er een klik. Generatiegenoten, beide moeder van een kind van 13, muziekliefhebbers, taalpuristen, sensitief, met een gedeelde overtuiging dat er meer is tussen hemel en aarde, beide overlevers ook van kanker. Ook al in de eerste minuten deelde Linda haar verhaal: 'ik ga de kerst waarschijnlijk niet meer halen.' Dat kwam hard binnen. Maar wat ook heel erg binnen kwam waren haar wijsheid, haar autonomie, haar warmte en enthousiasme, haar intelligentie, creativiteit, humor en veelzijdigheid.
Ik heb een brok in mijn keel weggeslikt. Bedacht dat het eigenlijk niet kan en niet waar kan zijn, dat zo'n lieve energieke vrouw afscheid moet nemen. Maar ook gevoeld dat Linda de realiteit als geen ander onder ogen zag en uit ieder moment wat haar restte toch het beste haalde. Daar heb ik me enorm gesterkt door gevoeld.
We hebben samen gelachen vier dagen lang, geschreven, gepraat. Linda heeft haar tarotkaarten voor me gelegd en me moed in gesproken.
In dit weekend schreef Linda het laatste hoofdstuk van 'Loslaten'. Toen we onze schrijfsels moesten voorlezen aan de klas, vroeg ze mij haar slothoofdstuk voor te lezen. Het was muisstil in de klas. Niemand van ons wilde haar loslaten. En eerlijk gezegd dat zullen we ook nooit doen. Ze heeft een onuitwisbare indruk gemaakt en stilletjes verwacht ik dat ze af en toe toch nog over onze schouders zal meekijken.

Natuurlijk las ik Linda's boeken en zo leerde ik jullie ook een beetje kennen. Ze schreef en ze sprak met zo veel liefde over jullie! Ik wens jullie alle kracht toe voor het afscheid van Linda morgen! En ik wens jullie alle liefde en warmte toe die je maar nodig hebt als Linda niet meer fysiek bij jullie is. Hopelijk zijn er lieve mensen op jullie pad die jullie kracht geven en putten jullie moed uit alle mooie, fijne en goede dingen die je samen met Linda gedaan en gedeeld hebben. Een band van liefde die naar ik verwacht jullie toch zal blijven verwarmen en verbinden.

Lieve groet,

Froukje Bouma

Lieve Linda,

Ik heb jou en Carl ontmoet toen wij jullie huis kwamen bezichtigen. Wij hadden al vele huizen van binnen gezien, maar toen wij in jullie huis stapte werden we overspoeld door de liefde die in het huis heerste! Jullie gaven ons een rondleiding en wij waren meteen verkocht! Wij hebben jullie vorige huis ruim 10 jaar geleden gekocht en er nu ons eigen plek van gemaakt. Vaak genoeg hebben we het nog over de liefde en warmte die in dit huis is achtergelaten! Van de mooie kamer met alle gitaren waarvan we zo van onder de indruk waren! Het is intens verdrietig dat jij deze strijd verloren heb.. ik heb al jou verhalen gelezen en gevolgd en jou kracht en levenslust is inspirerend geweest. Ik wil alle nabestaande en vooral Milo heel erg veel sterkte en kracht toewensen om dit verlies een plek te kunnen geven. Ik zal Linda nooit vergeten, in mijn herinnering blijft ze de prachtige, vrolijke vrouw die ons huis samen met Carl heeft gevuld met liefde en zo heeft overgedragen aan ons.

Liefs Emina Ajanovic

Dan gaat de telefoon en hoor je dat je vriendin er niet meer is, dat kan niet! Maak de wereld stil! Maar er is iemand jarig er is een baby geboren het leven gaat door, maar dat kan niet! Dan hoor ik Linda: leef je leven het leven is te mooi! Lieve schat ik ken je 20 jaar wat een bevoorrecht mens ben ik! Je bent altijd positief en houdt als geen ander van het leven. We hebben in de winter als het sneeuwde een wandeling gemaakt, met alle buren de schuttingen gezet waanzinnig veel gelachen! Lieve mooie Linda je zit onder mijn huid zodoende zal ik je nooit en nimmer vergeten

Bij de eerste sneeuw was het zo dat we samen met Carl en Linda gingen wandelen dit werd een traditie.
Zullen altijd aan jullie denken bij sneeuw.

Els & John
13

Lief slaapmeisje, rust zacht!