*** Kerst: het Feest van het Licht. ***



“Als je goed kijkt zie je overal lichtpuntjes” schreef je mij laatst nog. Ik zoek ernaar.



Nu ben je onderweg gegaan, want “In het licht heb je niets meer te vrezen”.



We laten je aardse lichaam los en wensen je goede reis.



Wat zullen we je ongelofelijk missen lieve Lin.

In de lichtpuntjes zullen we je herkennen. ***



Een laatste groet en een virtuele rode roos 🌹



Annemarieken

Lieve Linzus,



We hebben een enorm verleden en zoveel met elkaar gedeeld en meegemaakt. In 1999 leerde ik jou kennen toen ik audiie deed voor een theaterproductie en daar was Carl de muzikaal leider en jij was daar ook. Het klikte meteen en het voelde alsof we zusjes waren (kwam ook omdat mensen van buitenaf ons vaak op elkaar vonden lijken).

Daarna groeide onze vriendschap snel: samen Millenium gevierd, jouw vrijgezellenfeest, jullie trouwen, geboorte van Milo, verschillende bandjes, muziekproducties (DebLin), vele etentje bij elkaar, mijn vrijgezellenfeest en trouwen, geboorte Loïs, nog meer bandjes, jouw borstkanker, overlijden van Carl en geboorte van Jack, surprisefeest voor je moeder, daten, ontmoeting Joris en toen...... toen raakte we elkaar kwijt.

Ik ben enorm dankbaar dat we elkaar een paar maanden geleden weer een beetje hebben gevonden. We hebben te veel met elkaar meegemaakt en al deze herinnering zitten voor altijd in mijn gedachten. Lieve Linzus bedankt voor onze tijd samen en je zit voor altijd in mijn hart.

Lieve Joop en Reina, Joris en Milo ik wil jullie heel veel sterkte wensen met dit verdriet. Oneerlijk is het zeker, maar de mooie herinneringen blijven. Jullie weten mij te vinden mocht er behoefte zijn aan de vele mooie verhalen die ik met jullie kan delen over Linda.



Heel veel liefs

Debbie & Jeroen

Loïs en Jack

Lieve Elly,



Met pijn in ons hart, tranen in onze ogen, schrijven we dit berichtje. Gisteren reden we naar huis nadat we afscheid van je hadden genomen, we luisterden naar jouw Spotify bucket list. Eerst keihard meegezongen, stiekem met je gedanst, 3 uur 's nachts 7 januari, want ja, songteksten kenden we altijd uit ons hoofd he! We draaiden ons liedje: The way we were. Op precies dat moment kwam het met bakken uit de lucht vallen! Jij kon zo genieten van de regen! Annemia zei: zie je Betty we hebben contact. Dat is ook zo. Dat heb je gezegd onze gekke lieve grappige mooie stoere badass romantische en wijze vriendin.



Nu we op deze gedenkplaats kijken, beseffen we pas goed hoeveel harten jij hebt geraakt in jouw veel te korte leven. We wisten dat je speciaal was, maar jij leeft voort in zoveel memories, zoveel harten, hoe speciaal is dat!



We moeten afscheid van je nemen hier in ons aardse leven maar we raken elkaar niet kwijt. Dat kan niet als je in elkaars hart zit, al meer dan 30 jaar! Als je zoveel samen hebt meegemaakt, mooie momenten, moeilijke momenten, liefdevolle momenten, grappige momenten, onstuimige momenten. En wanneer de tijd daar is, dan zien we elkaar weer. We weten niet of ze daar merengue dansen, maar als dat zo is, dan gaan las chicas los!





Ayo dushi, ayo lieve Elly, till we meet again,



Las chicas para siempre!

Annemia en Betty

Zo hebben wij een stukje van je licht mee gekregen, stralen deed je in de repetities, op het toneel en tussen het publiek, en nu straal je als een ster aan de hemel. Er is al heel wat af gefilosofeerd over leven en dood en ik (Dick) ben zo vrij mijn kleine filosofietje er aan toe te voegen. Het begint met de vraag, waarom zijn wij op aarde?? Ik denk dat we op aarde zijn om een kaartje te verdienen voor en reis die we eens, allemaal, zullen moeten aanvaarden, en dat is de reis die jij net bent begonnen. Maar ik weet zeker dat we elkaar allemaal, aan het einde van die reis weer zullen ontmoeten, en daarom is dit ook geen afscheid!! Sabine en Ik, en met ons alle mensen van TOP theaterproducties wensen je een goede reis en....tot ziens.

Lieve Linda,

Loslaten, titel van je geweldige 2e boek....... Ja, dat zullen we moeten doen, maar wat is dat ontzettend moeilijk. Meer dan 45 jaar vrienden, dat is toch geweldig, maar dat had nog veel langer moeten duren. Periodes met bijna dagelijks contact en ook periodes met heel weinig contact, maar zodra we elkaar weer zagen was het altijd weer als vanouds. Ik ben en zal je nooit vergeten.

Zo blij dat ik je in juli nog heb kunnen opzoeken. Samen geluncht, gehuild, gelachen en deze laatste foto gemaakt. Ik ga je missen.

Veel liefs,

Monique

Nog vier foto’s van Linda. Ik probeerde ze bij mijn eerste bericht te voegen maar dat lukte niet. Bij deze dus nog 4 foto’s die me dierbaar zijn.