Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
David - New York
22 april 2018
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
David - New York
22 april 2018
Ik ontmoette Rob 25 jaar geleden bij de verbouwing van zijn huidige huis. Hij nodigde me uit voor een kopje koffie. Om dat te kunnen doen moest eerst zijn tafel verbouwd worden: vol met boeken, kaarten en frutsels. We kwamen te spreken over vanalles en nog wat. De volgende dag nodigde hij me weer uit voor een kopje koffie, maar weer moest de tafel, die de vorige dag fijn opgeruimd was, geheel verbouwd worden. De afgelopen weken heb ik vaak aan die tafel gezeten, en elke keer moest hij weer verbouwd worden. Het hoorde bij onze diepzinnige vriendschap, die ging over de (waan)zin en plezier in het leven, oude auto's, reizen, documentaires, gekke gebouwen en you name it, we had it. We hebben samen leuke projecten gedaan, op St.Maarten, Londen, Frankrijk en zijn huis. Daarbij hadden we altijd heel veel plezier, we ontmoeten altijd leuke mensen en maakten foto's. Van het project in Londen, getiteld "Eindelijk een vrouw die niet wegloopt" (we gingen een Venusbeeld plaatsen in een bankgebouw in Londen) hebben we een korte film gemaakt die nog bestaat en bij de crematie hopelijk gedraaid kan worden. Het laat zien, en laat achter, hoeveel plezier we hadden met gekke dingen; en met die indruk wil ik dat iedereen achterblijft.
Voor dit jaar en deze maand april hadden we een nieuw project op stapel staan, namelijk een verbouwing die we 18 jaar geleden al afgesproken hadden. 37 koffers met zijn interessante smoezen leidden er elk jaar toe dat het een jaar werd uitgesteld. Net toen ik er een punt achter gezet had belde hij me zelf op. We maakten een plan, hadden lol en maakten foto's van elkaar en het ging eindelijk door. Tot er half januari opeens iets gebeurde waardoor hij plotseling een ander persoon werd. We hebben met de mensen om hem heen alles gedaan om hem er doorheen te krijgen, maar zoals Rob bij leven reisde zo liep het af, hij nam de kortste en snelste route. Enkele uren voor deze reis kwam hij nog bij me langs, 's avonds heel laat. Hij was in verwarring en een soort paniek, en ik heb een minuut of 20 met hem gesproken in de hoop hem wat tot geruststelling te brengen. Ik zei: "Ga gewoon lekker slapen, je hoeft je nergens zorgen over te maken, morgen zie ik je weer". Niet wetende dat hij mogelijk kwam om nog even gedag te zeggen.
Ook al laat hij een groot gat achter dat nooit meer op te vullen is, ik heb iedereen verteld dat ik wil achterblijven met de mooie herinneringen, en dat is denk het enige dat Rob gewild zou hebben.
Graag laat ik iedereen weten dat het filmpje dat ik in 2000 met Rob in Londen maakte zeer komisch is, en een Rob laat zien hoe hij helemaal was, dus iedereen die film (26 minuten) zien wil kan dat laten weten aan de familie. Het laat een heel fijne indruk van Rob achter.
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.