Herinneren is een vorm van ontmoeten…

He Kanjer,

Daar ben ik weer hoor, weer even een krabbel neerzetten voor je.
Gisteren weer tijd lang met ja ma op hyves ge-chat en we hebben weer heel wat te vertellen gehad...
Altijd over jou hé? Zo zie je maar weer dat je nog steeds genoemd wordt en dat geeft goed gevoel.
Heel wat besproken weer en wat moet ik je vertellen over je moeder, vader,Arielle en Joran.....je weet zelf wel denk ik dat je zó erg gemist wordt.
Wat ik gisteren al schreef aan je dat meen ik voor 100% en daar neem ik niets van terug ook.
Jij hebt me toendertijd iets duidelijk gemaakt en ik heb geuisterd naar je...dat voelt voor mij goed aan lieverd en daarvoor wil ik je bedanken ook.
Wat een oerkracht heb je in je!!!
Zo heb ik me je ook voorsteld in real life....en het plaatje die ik krijg wordt steeds duidelijker voor me.
Ik ken je nu alleen van foto's en nu heeft je moeder gezegd gisteren dat als zij het aankan mij een filmpje wil laten zien van je.
Nu nog niet en dat begrijp ik....heb ook gezegd dat ze het moet doen als ze er klaar voor is.
Wel heb ik al een mooie dvd met de muziek waar jij ook zo van hield.....het orkest waar je in speelde en een groot deel van je leven was.
Dacht altijd dat orkesten niks waren maar dittttttttttttt.....jemig Afira wat mooi zeg, en een poster van het orkest...ja daar ben ik erg zuinig op hoor.
Was trouwens mijn sleutehanger kwijt die ik in Texel had gekocht als aandenken en baalde zo dat ik die niet meer kon vinden maar het is terecht!!!
Jemig wat was ik blij zeg.
Zei nog tegen je ma dat ik nu wel terug moest komen om een nieuwe te kopen maar dat hoeft niet meer alhoewel ik toch we kom, daar is geen twijfel over mogelijk.
Ook dacht ik eraan dat een andere sleutelhanger niet zo veel waarde had en niet het gevoel zou geven wat ik wél had toen ik deze kocht.
Maar terug komen doe ik zeker...met mijn sleutelhanger!!!!
Ik ben alweer aan het zoeken hoor en hoop dat als je moeder op kamp gaat dat ik daar ook kan zijn in de buurt.
Hoop dat het dán gaat lukken meid.
Kom ik langs bij je om te doen wat ik wil doen.
Dag Kanjer tot de volgende krabbel en hierbij mij dikke knufff weer aan je.

Hoi Afira,
Ik ben er weer even om kaarsjes aan te steken en vooral om je even wat op deze site te krabbelen.
Ik lees net wat je moeder schrijft....wat een talent hé...ze schrijft je ech elke dag en dat vindt ik zo mooi dat ze dat blijft doen...zal ze zeker nooit mee ophouden hoor!!!!
Mag ook niet he meis want al gaat het leven verder voor hun ben je toch verdwenen uit het leven voor altijd en ja, toen we er over spraken aan de telefoon kom je altijd even in onze gesprekken voor.
Dat mag en moet ook!!!!
Ik las ook dat je moeder de dader moet vergeven maar dat is onmogelijk.
Voelt het niet aan bij degenen die jij achterliet dat ze geamputeerd zijn voor hun hele leven?
Mis maar eens een arm of been dan voel je ook de pijn nog jaren.....
Ik zal het de dader nooit vergeven...ook al kende ik hem niet, hij heeft zo veel verwoest dat je dát nu net niet kan vergeven.
Ook het feit dat hij dronken was en doorgereden is....welke gek doet dat nou?
Vergeven??????? Zodat je verder kunt met je leven??? Welk leven Afira????????
Jij...het zonnetje in dit gezin is verdwenen en er hangen voor altijd dikke wolken in dit huis!!!!!
Je kamer, je schoenen....alles staat er nog zoals het was....hoe kan je dan de dader vergeven als je weet dat jij nooit meer aan dit gezin deel neemt en de voordeur niet meer binnen zal gaan met je HALLO!
Nooit meer......dat doet pijn en ik zie dat het alleen maar meer wordt en niet minder..
De tijd heet alle wonden zeggen ze....nou meid mooi niet hé!!!!!!!!
Ik zie het in hun ogen...in hun hele doen en laten en elke dag is een stukje meer verwijdert van je.
Dat kan je zo iemand die dit op zijn geweten heeft toch niet vergeven!!!!!
Het is mooi dat er een site bestaat waar je op kunt schrijven als nabestaande maar DITTTTTTTTTTTTTTTTTTT!!!!!!!!!!!!
Dit was toch zo oneerlijk......fiets je daar met je vriendin onwetend van het feit dat er een gek aankomt die pats boem de bocht uit vliegt met zijn stomme stomme dronken kop en je 30 meter verderop aan je lot overlaat.
Dit is net het spreekwoord vergeven en vergeten....maar denk niet dat dit voor dit zulk ongevallen op gaat.
Dat heeft meer te maken met ruzies.....
Zand erover zeggen ze dan.....bij jou was dat voorgoed.
Ik ben niet iemand die snel een reactie daarover plaats maar ik vond dit zó erg om te lezen...ik moest wel.
Kan het ook niet helpen maar weet wel dat zelfs IK die jou niet heb gekend de dader nooit zal vergeven....
Dat moest ik toch even kwijt meis.
Om dit nu neer te zetten schrijf ik het boze gevoel dat ik had van me af en daar is deze site denk ik ook voor...het verdriet delen met elkaar over het verlies van jou en het feit dat jij nooit vergeten wordt ...door NIEMAND van je dierbaren.....
Zelf door mij niet meis....
Dikke dikke kus van mij alhoewel ik het liever rechtstreeks had gedaan.
Voor altijd in mijn hart meis.
XXX

Hallo lieverd,

Wat een berichtjes allemaal. Mooi om te lezen. Het is dinsdagmorgen en heb vrij, maar dat heb ik altijd op dinsdag. Gisteravond een hele poos met Froukje aan de telefoon gezeten. Over van alles en nog wat gesproken, maar voornamelijk over jou. Gek hè, dat andere mensen het zich zo kunnen aantrekken dat jij niet meer in ons midden bent. Dat hadden wij nooit gedacht, maar wel heel fijn dat je niet alleen in het verdriet staat. We beginnen te merken dat de mensen er niet meer zoveel over praten. En natuurlijk snappen wij dat ook wel, zij gaan door met hun leven waarin jij niet een centraal punt was. Bij ons was je dat wel. En daarom missen we je ook zo erg. En dat zal wel nooit anders worden ben ik bang.
Ik denk dat Sem jou ook erg mist. Wat hem mankeert weten we niet. We zijn al een paar keer bij de dierenarts geweest. Het schijnt een soort allergie te zijn, maar waarvan???? Heb hem niet weer in de douche gehad, en nu piept hij alles bijelkaar. Hij loopt maar te schrapen langs de stoel. Jeuk. Zal hem straks lekker kammen en dan toch maar weer de dierenarts bellen voor een spuit tegen de jeuk. Hij krabt zichzelf helemaal open. Zal hem straks ook weer vlooienspul geven, maar ik kan geen vlo vinden. Ik kam hem drie keer op een dag om de losse haren eruit te halen want daar kan hij ook jeuk van hebben. We proberen van alles. Het lijkt of hij ook doof aan het worden is, hij reageert soms nauwelijks terwijl Frodo alles metéén door heeft. Vind het zo zielig voor Sem want hij is zo lief. Gisteren maar eens met papa naar Schagen geweest. Moest toch eens wat nieuwe broeken en papa nieuwe schoenen. Maar winkelen met plezier is er niet meer bij. Zie ik weer wat leuks wat jou vast flitsend zou staan zeg ik weer tegen papa: dit zou Afira leuk gevonden hebben en wat nog belangrijker was mooi gestaan zou hebben. Ja zou gestaan hebben. Want we kunnen alleen maar denken hoe je zoiets gestaan zou hebben. Dan staan we weer voor de winkel waar je je mooie galajurk hebt gekocht en dan denk ik met tranen in mijn ogen aan het moment dat je daar aan het passen was en dat je zo blij was met de jurk. Tja wat moet je dan, gauw doorlopen maar en niet proberen te denken. Maar dat gaat helemaal niet, want je bent steeds in mijn gedachten. Waar ik ook maar ben. Natuurlijk denk ook ik aan Ariëlle en Joran, maar dat is anders. Die kan ik nog aanraken, voelen, knuffelen, kussen ja met hen kan ik alles nog doen en niet meer met jou dat is het verschil. Nu ik dit weer zit te typen kan ik me niet goed houden en zit weer te huilen. En altijd weer die vraag Waarom nou? Waarom moest ons leven zo kapot gemaakt worden? Ik weet dat er veel meer gezinnen in deze situatie zitten, maar dit had toch niet gehoeft. Jij die totaal geen schuld hebt gehad aan het ongeluk, jij was een onschuldig slachtoffer. Mijn hele leven lang zal ik die jongen haten, accepteren zal ik dit niet en zal het ook nooit kunnen, in ieder geval nu nog niet. Misschien zal het later minder worden maar dat kan ik me niet voorstellen. Voor mij is de mooie glans die het leven had van mij eraf. En of die terug komt denk ik niet. Wie mij kan vertellen hoe die mooie glans terug kan komen mag hier komen. Maar ze moeten van goede huize komen om mij te overtuigen. Zo heb weer even wat van me afgeschreven. Ga nu eerst maar eens bellen met het fietsverhuur bedrijf op Texel, ja die bij de boot. Fietsen reserveren voor het schoolkamp want dat is ook al over 7 weken of zo. Jij en jou groep gingen er voor het eerst heen en we gaan nog steeds. Ik denk dat ik er nu voor de 7 of achtste keer heen ga. Maar jij was één van de eersten die hier heen ging. Lieverd hier komen de kussen, knuffels en smakkerds weer voor jullie. Zal nu eerst eens met Sem bezig want die piept alles bijelkaar. Tot de volgende keer Fietepiet.

Doeg lieverd, ik houd van, wij allemaal trouwens en we missen je. LOVE.

Heeeeee meis,
Ben ik weer hoor.
Gisteren ging het ff niet zo lekker met me want je zit zó diep in me dat ik ff geen raad meer wist met mezelf.
Moest er ff tranen om laten maar ja is misschien wel goed ook.
Gelukkig was je ma online en heb ik lekker even van af kunnen kletsen.
Hoe is het mogelijk he meis....je niet kennen en dan zo'n heftig gevoel.
Kreeg gisteren wel van je ma mee dat er een dvd komt met jou erop.
Was er ff stil van want ik zal die dvd wel te zien krijgen en ja...dan zie ik je in het echt hé?
Nog een raar gegeven is dat ik het puzzelstukje gevonden heb waar ik naar zocht.
Weet wel zeker dat jij dat ingefluisterd hebt.
Daarom binnenkort terug naar Texel want heb iets over het hoofd gezien.
Dat is daar niet eerder op gekomen ben zeg.
Ga ook weer langs je monumentje en ga iets heel speciaals neerleggen bij je.
Moest toch weer even een krabbel zetten en kaarsjes aansteken want je zit te diep geworteld in me en kan niet meer om je heen.
Ik ga 100% voor je meis......maar dat wist je al.
Ik kom snel weer hoor.
Dikke knuffel weer van mij!!!!!!!!!!!!!!!
Dag KANJERRRRRRRRRRRRRRRR

Hallo lieve schat,

Nu vergeet ik het niet, ik heb weer vele kaarsjes aangestoken omdat ik vind dat jij dit verdiend. Zo staan er de hele week kaarsjes van mij voor jou te branden omdat ik niet veel anders meer voor jou kan doen. Ik denk veel aan je en vaak komen de tranen weer te voorschijn. Ik kan er nog steeds niet bij maar ik zal het toch een keer moeten accepteren, maar dat wil ik nu nog helemaal niet. Daarvoor houd ik nog steeds te veel van jou. Eigenlijk best wel raar maar ik kan er niets aan doen. Kijk dagelijks naar je foto en dan krijg ik zo'n warm gevoel van binnen. Voordat ik 's avonds ga slapen kijk ik naar je foto en praat tegen je, mijn manier van verwerken denk ik. Het doet me in ieder geval goed. En dan besef ik dat ik zo enorm mis. Dag mijn lieve uk, rust zacht.

Hoi meisje,

Het sfgelopen weekend stond in het teken van concerten. Ariëlle had er twee en Joran ééntje. En ja dan missen we jou. Gistermiddag ben ik met Ariëlle naar het NHJFO geweest in de Oosterkerk van Hoorn. Hier brachten ze oude muziek ten gehore. Maar ik hoef jou er niets van te vertellen want volgens mij was je er zelf bij. Het concert begon met de Trumpet Tune van Henry Purcell. Het stuk wat jij altijd al graag had willen spelen. Toen het orkest inzette verschenen er opeens zonnestralen door het raam, schijnend op het orkest. Ik zag het, want ik stond te filmen op de preekstoel. Ik kreeg de rillingen en de tranen schoten in mijn ogen. Ik dacht metéén daar is Afira. Er waren er meer die dit opgemerkt hadden. Tijdens het concert bleef de zon schijnen en soms zagen we alleen maar stralen. Ik vond dit zo bijzonder, want dit was niet de eerste keer dat dit gebeurde. Ik hoop dat je het concert goed vond. Ook opa en tante Margreth en haar moeder waren er en die waren erg enthousiast. Het klonk erg goed. Papa en Joran waren niet mee want Joran moest met de A mee te voetballen. Ze hadden wel dik verloren maar hij had lekker gevoetbald. 's Avonds hebben we ons gesplitst, papa is met Ariëlle meegegaan naar het KLM orkest, die hadden een concert in Oostzaan en ik ben met Joran naar het concert van West-Frisia geweest omdat hij daar bij het opleidingsorkest mee moest spelen. Tijdens het concert schoot me opeens te binnen dat we een jaar of 4 geleden hier ook waren omdat jij er beslist heen wilde omdat Thijmen hierbij speelde. En ja hoor aan het einde had je hem veroverd. Ariëlle en ik deden wel een beetje gemeen om je in de spotlights van de auto te zetten. Maar gelukkig kon je er om lachen. Je hebt vanaf die tijd 2 jaar en 4 maanden met Thijmen verkering gehad. En wat was je blij met hem. Hij was helemaal te gek. En wat had je het moeilijk toen jullie het samen gingen uitmaken. En wat was hij verdrietig toen jij 13 dagen later verongelukte. Hij heeft er lange tijd overgedaan om dit weer te boven te komen. Hebben eigenlijk de laatste tijd niet veel meer over hem gehoord. Maar deze dingen kwamen gisteravond weer boven. Had het er later met Ariëlle over en die moest er ook nog om lachen. Ze wist het nog precies. Vanmiddag zijn we naar Purmerend geweest. KNA had een concert. Het hele bekende groepje zat er weer. Sommigen zijn we dus ook drie keer tegengekomen omdat ze dezelfde concerten hadden. Is wel altijd heel gezellig. Vanavond is Ariëlle weer naar Juri gegaan. Morgen komt ze weer thuis. Joran staat op het ogenblik te steigeren want hij moet morgen naar de ortho en kan zijn kaart niet vinden. En ja wie krijgt de schuld weer. Ja wij natuurlijk. Had hij het kaartje verleden week nog, nu is hij het kwijt. Echt Joran weer. Hij wordt er niet gemakkelijker op. Hij heeft behoorlijk last van zijn hormonen zullen we maar denken, maar ik hoop dat het niet te lang duurt. Want dit is soms niet leuk meer. O gelukkig hij kan het ook via de computer vinden. Lang leve de computer. Ja daar was jij ook wijs mee. Vanmiddag kreeg ik via iemand te horen dat er van jou ook opnames zijn van het Harkafa festival ik Twisk. Ze vroegen of wij het optreden van het NHJFO op dvd wilden omdat jij er ook op staat. Nou je snapt het natuurlijk wel dit willen we heel graag. Het zal vreemd zijn om jou daar weer te zien zitten tussen je maatjes van de trompetten. Maar gelukkig wel mooie herinneringen. Ja daar moeten wij het nu jammer genoeg meer doen. En dat zullen we ook blijven doen. Jij zult er altijd bij horen blijven en ik praat ook gewoon over jou of was je nog hier. En wie hier niet tegen kan heeft pech gehad. Jij bent mijn dochter en ik praat over jou net zoals over Ariëlle en Joran. Dat jij er niet meer bent is de schuld van die lamzak en de drank. Die combinatie is jou fataal geworden. Soms kan ik er nog steeds niet bij dat dit jou en ons is overkomen, maar als ik dan goed nadenkt dan weet ik dat het de werkelijkheid is. En die werkelijkheid doet zo zeer. Hoe kunnen wij nu ons leven gewoon verder leven als jij er niet meer bent. Jij bent uit liefde geboren, zo gewenst in ons gezin en we hadden het zo fijn met z'n vijfen en dan die 13de juli van 2008, toen was het gedaan met dit fijne leven. Het hele gebeuren heeft op ons een dikke stempel gedrukt en de inkt is niet te verwijderen. Wij zullen dit ons hele leven meedragen. Wij maar ook Ariëlle en Joran, die jou ook ontzettend missen. Lieverd ik stuur jou nu de kussen, knuffels en smakkerds van ons allemaal voor ieder die wij lief hebben en die niet meer bij ons zijn, maar in de wereld bij jou zijn. Jullie verdienen ze.

Doei doei lieverd, doei schat, we houden van je en vergeten je niet. LOVE.

Lieve Afira,
Ik kom elke dag even twee kaarsjes voor je aansteken. Als ik bij Suusje aan het schrijven ben denk ik ook aan jou. Dat zal te maken hebben met jullie leeftijd en zo een korte tijd tussen het overlijden. Jammer dat je mama nog zo boos is op de dader. De straf die hij heeft gekregen staat in geen verhouding met wat zij doormaken. Maar als ze de dader zouden kunnen loslaten dan kan het verwerken misschien beginnen. Er is zoveel pijn en gemis om jullie. Ik hoop dat je mama ooit zover komt. Het zal haar een hoop rust geven.
De pijn en gemis gaan toch nooit meer weg, daar zul je mee moeten leren leven.
Ook voor jouw familie steek ik een paar kaarsjes aan. Pas maar goed op hen.
en knuffel van:
Oma Suus

Hierbij nog een gedicht speciaal voor je ouders, zus en broer.

Bronvermelding wordt bekend gemaakt in mijn boek over je.

KLEINE VLINDER
MET VLEUGELTJES NOG BROOS
GEWICHTLOOS
FLADDERDE JIJ
ONS LEVEN BINNEN
KLEIN PRACHTIG VLINDERTJE
HET WAS MAAR VOOR EVEN
MAAR DEZE AFDRUK
ZAL VOOR ALTIJD BLIJVEN
OP EEN BRIES
VAN WARMTE EN LIEFDE
LIETEN WIJ JOU GAAN
MAAR JOU NAAM
STAAT IN ONS HART GESCHREVEN

Hoi kanjer,
Daar ben ik weer.zondag 7 maart om 09.00 uur s'morgens en steek hierbij een kaarsje voor je aan.
Eerste gedachte was weer aan jou en toen ik net buiten zat dacht ik weer...daar heb je Afira weer.
Gisternacht ook lang buiten op balkon gezeten en de sterren weer gezien.....steeds zie ik de A en daar hoef ik echt niet naar te zoeken hoor want je bent wel duidelijk aanwezig.
Vandaag ga ik maar weer eens aan het boek werken en de verhalen hier eens goed lezen want het wordt zo te zien al een aardig dik verhaal.
Maar goed ook meis want zo ben je toch niet vergeten en is het net of je nog hier bent....oh meid was het maar waar..
Lekker weer bij je ouders, zus en broer en je familie en vrienden.
Al wat ons rest is je schrijven hier en dat is een bittere pil.
Lees weer de verhalen van je moeder en ik weet heus wel tussen de regels door te lezen hoor.
Zie heus het verdriet wel van ze en dat doet zo veel pijn want wat kunnen we om ze weer daar te brengen waar jou leven ophield?
Konden we de klok maar terugzetten meis.
Maar helaas kan dat niet....
Het verleden komt niet terug en de toekomst???????
Wat voor toeomst?????????
Die klojo ook die je je dit aangedaan heeft en barst van zelfmedelijden.
Ik heb geen medelijden met hem hoor.....zou wilen dat het rechtsysteem eens wat harder zou optreden tegen dit zulk gasten die maar aan kloten en een heel spoor van ellende nalaten.
Beseft hij dat wel??????????
Hij gaat straks de draad weer opnemen hoor en weer lekker zijn gangetje...met zijn vriendjes die hij wel laat rijden zodat hij weer kan drinken.
Bah Bah Bah......
Vergeten en vergeven???? Aan mijn nooit niet,,,,,,nioet door mij in ieder geval.
Verplicht zou hij eens moeten kijken wat hij heeft aangericht en dan eens kijken en nadenken...maar ja dat kan hij waarschijnlijk niet omdat zijn hersens allang door de alcohol zijn verwoest...net als hij jouw leven en van je dierbaren verwoest heeft.
Ik haat alcohol in het verkeer en sterker nog ik haat alle mensen die menen nog te kunnen rijden......verstand van een worm noem ik zulke gasten...
Kijk nu eens wat we hier schrijven meis.
Alleen maar verhalen over dat iedereen je zo mist....wat is nu eerlijk aan het leven?
Niks toch zeker? Ik weet het soms ook niet meer maar wél dat het leven heel erg oneerlijk is en ik zie de bedoeling er niet van dat mensen soms zeggen dat er een reden is dat je hier niet meer mag zijn......
Welke dan Afira?????????
Waarom?????????
Nee schiet mij maar lek hoor want de mooiste bloem is geplukt en laat sporen van afknakken na.
Onmisbaar....dat zal je altijd blijven lieverd.
Dikke knuffel maar weer op papier en mijn liefde stuur ik je hierbij toe.
Tot de volgende keer.
XXX van mij.

Hai Puk,

Het is alweer vrijdagavond. Joran is nog op school. Hij heeft een schoolfeest. En wat wij nooit van hem verwacht hadden, hij zit in de schoolraad en hij vindt het nog leuk ook. En ja als je in die raad zit moet je dus ook bij schoolfeesten zijn. Zijn roze poloshirt mee in de tas samen met zijn spijkerbroek. Want ja je moet wel een beetje netjes verschijnen, dat hebben jullie hem wel geleerd. Je kunt natuurlijk niet in trainingsbroek naar dat feest. Papa haalt hem om 24.00 uur op. Morgen moet hij voetballen maar of het doorgaat is de vraag, er is behoorlijk regen gevallen maar we zien morgen wel. Vandaag op school wel gelachen. We hebben vanmiddag uileballen uitelkaar geplozen. We vonden allemaal botjes en schedeltjes van muizen. Was best wel leuk om te doen. Gistermiddag heb ik een POP gesprek gehad met Maurice, hij vroeg hoe het ging op school. En ik moet bekennen dat het eigenlijk best wel gaat. Als ik druk bezig ben met de kinderen heb ik bijna geen tijd om na te denken. Soms voel ik me daar best wel schuldig over. Maar als er even tijd is om na te denken ben je ogenblikkelijk weer in mijn gedachten. Morgen hebben we het weer druk. 's Middags een concert met het NHJFO in de Oosterkerk in Hoorn. Het draait om oude muziek. Ook het NHJFO blaast oude muziek van Bach, Mozart, Vivalde. Het is fantastisch om te horen. Ik denk wel eens waarom hadden we dit niet bij jou begrafenis? Maar toen speelden we dit nog niet. Het wordt geloof ik ook nog rechtstreeks uitgezonden op radio NH. Ook jou begrafenis is rechtstreeks uitgezonden via deze zender. Ja en dan 's avonds, Joran naar Twisk, ik ga met hem mee en papa met Ariëlle naar Oostzaan, waar ze een concert met het KLM orkest heeft. Papa heeft de stukken die ze nu spelen nog niet gehoord dus gaat hij mee. En zondag heeft Ariëlle een concert met KNA in de Purmerijn in Purmerend. Dit zijn van die weekenden dat alles om de muziek draait. Niet dat we daar moeite mee hebben, dat weet je wel. Maar wel van die weekenden dat het extra zeer doet dat jij niet meer mee kan doen en dat we je zo verschrikkelijk missen. Het lijkt wel of het steeds erger wordt. Maar dat hoor ik wel meer. Ben vanmiddag weer bij je geweest, alleen vergeten kaarsen mee te nemen, maar ik had wel een mooie rode roos mee. Deze had ik gekregen omdat er een jongetje uit groep 3 jarig was en op rozen trakteerde bij het personeel. Ik wist metéén dat deze voor jou was. Dus heb ik een mooie rode genomen. Hij staat in een flesje in de grote lamp. Een prachtig gezicht. Ik denk dat ik dit vaker ga doen. Het regende wel weer toen ik daar bij je stond. En dan elke keer als ik weer weg ga heb ik het gevoel dat ik je daar achterlaat en heb ik zo'n raar gevoel. Het liefste bleef ik daar bij je. Maar ja dat kan niet en dat weet jij ook. Ik moet ook op Ariëlle en Joran letten. Ariëlle die het de laatste tijd ook moeilijk heeft. Ook zij weet het soms niet meer. Maar gelukkig gaat het sinds gisteravond weer goed. En dan is zo ook weer blijer. Bij Joran gieren de hormonen door zijn lichaam en weet niet goed hier mee om te gaan. Dus ook extra moeilijk voor ons. We proberen hem zo goed mogelijk te begeleiden maar soms botst het behoorlijk. Och zo'n periode heb jij ook wel gehad. Maar in die tijd ging je ook vaak naar Thijmen, dus we merkten het niet altijd. Op dat punt was jij ook wel een beetje gesloten. Ik denk dat jij ook dingen mee hebt genomen die wij niet weten. Maar dat is je goed recht, we hoefden niet alles te weten. Ik heb wel eens gezegd: wat je kwijt wilt mag je vertellen, maar wat je niet kwijt wilt hou je lekker voor jezelf. We hebben er nooit op aangedrongen. We zeiden wel altijd als je iets dwarszit kom er dan mee want dan kunnen we samen een oplossing zoeken. En je kwam ook. En dan na een gesprek was je enorm opgelucht en zag je de zon weer schijnen. En jij hield van de zon, kleine zonaanbidster. Er vliegen nu weer vele herinneringen door mijn hoofd, teveel om ze op te schrijven. Maar dat hoeft ook niet want het zijn mijn herinneringen. B.v. daar in het zwembad in Besse in Zuid-Frankrijk. Je dobberde zowat de hele dag in het privé zwembad. Wat was het daar mooi, een knots van een huis met privé zwembad. En wat hadden we plezier als we tikkertje deden in het water. Je leefde dan meer onder dan boven water. En wat me het meest verbaasde dat jij onze grootste nudist was. Maar ja hoe oud was je? Dat gaan we lekker niet vertellen, maar ik had respect voor je en het maakte jou niets uit, je vond het gewoon lekker en niemand die het kon zien. Jij maakte je er niet druk om. En wat was je mooi bruin. Ja dat werd je wel. Mooi brons bruin. Ariëlle was altijd meer een roodhuis. We hebben hier nog een foto dat jullie de zwembroeken naar beneden hebben en dan zie je het verschil met je rug. Dat was een foto uit Val du Bonal. Daar waren we toen met Pinksterern en het was toen prachtig warm weer. We logeerden daar in een tent op een camping. Ook daar hebben we genoten. Zo kan ik wel uren door gaan maar dat doe ik niet, vind het nl mooier om elke keer wat te schrijven en naar boven te halen. Het is weer een heel verhaal geworden. Vind het heerlijk om dit te schrijven. Soms blijft het erbij, maar dat wil dan niet zeggen dat ik je vergeet. O nee dat zal nooit kunnen. Daarvoor houd ik veel te veel van je. Jij zult altijd mijn dochter zijn en blijven, ook al kunnen we je niet meer spreken, zien, voelen. Maar wel in mijn gedachten. Meisje hier komen de knuffels, kussen en smakkerds weer. Voor jou en voor de anderen. Ik hoop dat ik je morgenavond kan schrijven, kaarsjes zet ik morgen zo wie zo voor je aan. Dat is iets wat ik niet vergeet en dan zie ik dat anderen me al voor zijn geweest. Er staan daar dan al zoveel te branden. Dat is zo mooi om te zien dat er meerderen zijn die ze aansteken.

Doeg lieve meid, ik mis je toch zo verschrikkelijk, het is zo stil zonder jou. XXXXXXXXXXXXXXXXXXX