Je oud collega’s van het Vlietland ziekenhuis zijn vanmiddag en vanavond ook in groepjes van 4 bij je komen kijken. Met velen had jij nog steeds contact. Je zat in een tapas groepje waarmee je regelmatig uit ging eten en in een Tivissa groepje. De naam kwam voort doordat jullie hier een midweekje met elkaar waren geweest.
Bij sommige collega’s had jij geholpen bij de bevalling van hun kindje, dit gaf een speciale band. Ze vertelden dat je de gangmaker was, ze moesten aan je teen slippertjes, aan je Suzan Bijl tasjes, aan hoe stoer, betrokken, zorgzaam en lief je was denken.
Ook zij hebben en hadden je in hun hart gesloten.
De eigenaresse van de kapsalon waar jij boven woonde had in de buurt geld opgehaald voor een rouwstuk. Ze bleef aan de deur staan omdat ze onze keuze respecteerde. Uiteindelijk is ze binnen gekomen en vertelde dat ze zich weleens heeft afgevraagd hoe het kwam dat een meisje van het platteland in Delfshaven met zoveel nationaliteiten was komen wonen. Dit zei iets over hoe wij in het leven stonden vond zij. Ze vertelde dat ze niet voor iedereen pakjes van de post aan nam maar wel voor jouw omdat je altijd zo aardig en vriendelijk was.
Ze vroeg of ze bij je mocht bidden en heeft in het kaapverdiaans het onze vader en het Avé Maria gebeden. We vonden het zo lief en fijn dat zoals ze vertelde deze vrijheid voelde.
In de avond zijn Mieke een oud collega met haar zoon Roel wezen praten.Je had Roel de 30e ‘s avonds nog gebeld en geappt, die hij aan ons liet lezen. We kregen kippenvel. Zijn laatste regels om 22.55 aan jouw waren:”hoop dat het goed gaat, als er iets is sta ik voor je klaar, maakt niet uit hoelaat en wanneer”. Deze appjes heb je helaas niet meer gelezen. Mede door Roel, je vriendinnen en collega’s kregen wij een beeld hoe moeizaam je leven de afgelopen 3 jaar voor je waren geweest en vielen de puzzelstukjes langzaam in elkaar.
Papa en mama hadden Roel nog nooit ontmoet maar hadden via jouw wel positieve verhalen gehoord. Op deze avond dachten we:”wat een leuke, open en oprechte jonge man, die hadden we tijdens je leven wel vaker op de bank willen zien zitten.
Werkelijk overal lagen en stonden er bloemen in huis.
Door de hoge luchtvochtigheid hiervan ging de glazen plaat van de kist beslaan. Continu maakte we deze droog.
Uiteindelijk hebben we een deel van de bloemen naar de garage verplaatst.❤️
