Hier vindt u gedichten die woorden geven aan een verlies dat vaak gepaard gaat met heftige emoties en veel vragen.
| Ik heb je lief, al ben ik niet meer... | Dichter onbekend |
Ik heb je lief,
al ben ik niet meer hier
en jij niet meer bij mij
want wat je mij hebt gegeven
in een onderbroken leven
beschermt mij tegen de allerergste kou
Ik heb je lief
wat jij hier achter liet
is meer dan een gedicht
een zomeravond in het riet
bij het allerlaatste licht
Ik heb je lief
en ken je naam
en zal je nooit vergeten
Ik vond dat jij dat hier ver vandaan
toch eventjes moest weten
| De maan zo mooi, van wolken vrij z... | Herman Pieter de Boer |
De maan zo mooi, van wolken vrij
zo zoel, een zomerlichte nacht
verzonken in mijn mijmerij
heb ik steeds aan jou gedacht
en hoe jij zomaar bent gegaan
zo zacht naar een ander bestaan
je bent niet meer, maar toch en toch
ik ben nog altijd niet alleen
bijna nabij voel ik je nog
je adem en gedachten om mij heen
bijna nabij, ik voel je nog
je adem om mij heen
bewegingloos bij ’t open raam
het lijkt of iets er naar me wenkt
het glimlacht zacht en zegt mijn naam
ben jij het die daar even aan mij denkt
het eerste licht, voorbij de nacht
was jij dat die aan mij dacht
| Afscheid | Anita Cats |
Angst en liefde
stilte
afscheid
hier zijn geen woorden meer
de wind draagt
adem
ver weg
een zachte klank
open
zuiver
vaarwel
een diepe roep
welt op uit mijn ziel
verspreidt zich op
golven van licht
onhoorbaar gehoord
oneindig ver
dichtbij
een traan
van mij.
| Diamant | Marinus van den Berg |
Je licht
zal ik niet doven.
Je naam
laat ik niet doden
door het zwijgen.
Je licht
zal ik verspreiden.
Je verhaal
zal ik doorvertellen:
wie je was,
wie je wilde zijn,
wat je betekende.
Zo zal de steen
van mijn verdriet
geslepen worden
tot een diamant.
Een ster aan ’t firmament,
waar jij gezien zult worden,
waar jij zult schitteren.
| Die ene dag | Carol Limahelu |
Die ene dag
Er kwam geen einde aan
Die ene dag
Kwam er een einde aan jouw bestaan
Die ene dag
Gegrift is ons geheugen
Die ene dag
Was geen droom, was geen leugen
Die eerste week
Vol ongeloof en intens verdriet
Die eerste week
We beseften het niet
Dat eerste jaar
Een leven zonder jou
Dat eerste jaar
Geen dag zonder rouw
Vandaag is die ene dag
In stilte staan wij bijeen
Vandaag is die ene dag
Jij ging van ons heen
Vandaag is die ene dag
In stilte samen met ons verdriet
Vandaag is die ene dag
De dag dat jij ons verliet
| Eenzaamheid | Alfonsina Storni |
Ik zou mijn hart zó
het dak op kunnen gooien:
het rolde dan
ongezien weg.
Ik zou mijn pijn
kunnen uitschreeuwen
tot mijn lijf zou breken:
dat zou dan verglijden
in de stroom van de rivier.
Ik zou op het platte dak
de zwarte dans van de dood
kunnen dansen:
de wind zou mijn dans
meevoeren.
Gaf ik de vlam in mijn borst vrij spel,
dan kon ik die
laten tollen
als een dwaallicht:
de straatlantaarns
zouden hem doven.
| En toch niet alleen | Dichter onbekend |
Waarom?
het gebeurt dagelijks en toch…
ineens wordt je leven dan doorkruist
en afscheid nemen weegt zo zwaar
maar waarom?
jij was veel meer dan zomaar mens
niet zomaar doodgewoon goddank
ik ben een stuk van mezelf kwijt.
Doodstil is het
En zoveel vragen blijven vraag
Nu lijkt de tijd wel stil te staan
In tranen pijn verdriet wanhoop
En toch niet alleen…
ik geloof
dat pijn kan wijken voor wat vreugd
herinnering wordt dankbaarheid
zo zijn wij antwoord voor elkaar
en daarom
probeer ik te delen van mezelf
draag ik je kostbare geschenk mee
en blijf jij leven in mijn hart
Doodstil is het
En zoveel vragen blijven vraag
Nu lijkt de tijd wel stil te staan
In tranen pijn verdriet wanhoop
En toch niet alleen
| Het ga je goed | dichter onbekend |
Het ga je goed
Maak je geen zorgen om ons
We zullen je missen
We laten je gaan in het vertrouwen
Dat we eens zullen begrijpen
Waarom je ging
| Over zelfdoding | Marinus van den Berg |
Bij wie kan ik schuilen
in dit uur
in deze vreemde dagen,
de dood om mij heen,
nog zo onverwacht toch
na alles.
Bij wie kan ik huilen
in deze dagen
bij dit afscheid
van jou,
die als levensdood
geen plek meer vond
om te schuilen.
Jij verlangde zo naar een plaats
om te schuilen.
Nergens kon jij die vinden.
Jij huilde van binnen
al jouw jonge jaren,
totdat je nog slechts naar
de dood kon verlangen.
Jij ging stil van ons weg,
eenzaam en zonder gerucht;
in de vroege ochtend.
Jij kon niet meer opstaan.
Jij ging een ander licht
tegemoet
vriendelijk en veilig
om bij te schuilen.
Mag dat Licht jou groeten
en omarmen,
een schuilplaats
voor jou zijn.
| Pappa's kindje | Lotte Kooiman-Kuin |
Zo mooi hoe je mensen kon verblijden
Zo fijn met jou aan mijn zijde
Dankbaar en trots
Verdrietig en plots
Had niet een betere pappa kunnen kiezen
Zo zwaar om je nu te moeten verliezen
Zorgzaam en lief
Blij en depressief
Nu genoeg gestreden
Rust maar tevreden
