Gedichten bij overlijden door ziekte

Gedichten bij overlijden door ziekte

Hier vindt u gedichten die passend zijn na het overlijden door een ziekte. De periode van ziek zijn kan langer of kort geweest zijn, geestelijk of alleen lichamelijk.

Gedicht over dementieNatascha Heremans

Verloren lopen in jezelf
zoveel dingen weten
maar ze niet kunnen uitspreken
gedachten die in een doolhof lopen
en duidelijkheid het enige is waar je kan op hopen
Woorden die verdwijnen nog voor je ze kan zeggen
terwijl je in je hoofd zoveel weet uit te leggen
Telkens opnieuw die draaimolen die niet te stoppen is
En je zo dikwijls afvragen wat is er nu toch mis
verlopen lopen in jezelf
weten wie je bent, maar het niet kunnen uitleggen...

Geen woordenOnbekend

Er zijn geen woorden voor een zieke,
van wie je weet; zij redt het niet
Je streelt haar wang, je ziet haar ogen,
je bent bevangen door verdriet.
Toch ben je dankbaar voor haar einde,
dat na zoveel moedig strijden kwam,
omdat het niet alleen haar leven,
maar ook haar lijden overnam.

Ik gaingezonden door lezer van Memori

Telkens als je water ziet...

Denk aan mij zonder verdriet

Zoals ik ben Zoals ik was

Het is mooi geweest

Ik ga alvast

Langzaam maar zeker ontglipte je onsYvonne van Emmerik

Langzaam maar zeker

ontglipte je ons,

werd steeds minder lichaam,

enkel glimlach en traan

uit ogen die keken

al over de grens

en toen moest je gaan.

 

Ik wist niet

dat dood

zo zachtjes zou komen,

zo wezenlijk vredig,

geen sprong in de diepte

maar meer een verglijden,

een zachtjes wijken.

 

Even mochten wij nog

in jouw vrede verblijven,

toen moesten wij terug,

terug naar het leven,

wat deed dat pijn.

De diepte die gaapte

aan onze kant.

Moedigdichter onbekend

Wie weet hoe hard jij vechten moest

Tegen je ziekte, tegen jezelf

Wie weet hoe moe en bang jij was

Hoe moedig en krachtig

Als niemand het zag

moegestredenonbekend

veel geleden, moegestreden

eindelijk bevrijd

weggegleden uit het heden

naar een pijnloze tijd

 

 

WachtenHennie Gerrits-Brink

Ik ken een land aan Gene Zijde,

daar is geen kou, geen duisternis.

Geen mensen die elkander mijden,

daar is geen pijn, geen droefenis.

Daar zal ik op je blijven wachten,

mijn ogen steeds op jou gericht.

Opdat als jouw tijd is gekomen,

wij samen opgaan naar het Licht.

 

Wakend bij jouAnita Cats

Wakend bij jou

bij het licht van

een kaars

ben ik getuige

van moed en liefde.